Sevda Zor Zanaat Her Yiğit Duramaz Sevda Durağında (Gülay Albasan) Derinden bir ah çekiş, ve üzgünce iç geçirişti sevda..Çoĝu zaman söyleyememişlik, bazende avazı çıktığı kadar bağırmaktı bir köşe başında.. Bazen hayel görürken ayakta, bazende kan ter içinde uyanmaktı yatakta.. Ve bazen sımsıkı sarılırken, bazende onsuz kalmaktı bir sürü kalabalıkta.. Mutluluk düşünülürken daima, apayrı kalıverişti bu hazin hayatta..
Herşey, onun sevgisi üzerine kurulu iken, yıkılan bir ağaç gibi, yere vurulmak vardı sonunda.. Ömüre biçilen günün, o andı işte, o gittiğinde yanından..
Kaldıysan ağlamakla gülmek arasında, yitirdiğin onca anın, sadece senin olacak aslında..
Dalııp dalıp giderken uzaklara, döndürmek isteyeceksin geriye, sevdiğinide yanında..Ahh diyeceksin aahh, olmalıydı karşımda.
Bırakırmıydım bir daha, tutsa ellerimden, ah bir tutsa..Her baktığın yerde hayali varken karşında, görmezdi gözlerim başkasını bir daha asla..Böyle birşey işte sevda..
Sevmek yanındayken bile őzleyebilmektir ❤❤
Hayırlı akşamlar. Gülay ablacım yazı muhteşem olmuş. Ellerine yüreğine sağlık. Resmen ağlayasım geldi. Bide bu bölümden sonra.
O kişi kesin Sabah’tı. Hatta birisini aradı ya,yardım istedi. O kişiden temin etti kıyafetini. Makyaj,saç falan. Ama bence kesin O idi ya. Zaten Kerem de görünce bayağı şaşırdı. Yüzünü görmedik ama çok güzel olmuş bence. Maaşallah. 🙂
sevmek zor zanaat üstad,
bi kere hiçe sayacaksın canını,
feda etmeye hazır olacaksın yoğunu, varını,
karşılıksız olsa da aşkın, dayanacaksın,
kaybetmeyeceksin, ağırlığından sevdanın,
dedim ya ;
sevmek zor zanaat üstad…
hazır olacaksın uykusuz gecelere,
gözünden yaş eksik olmayacak, bileceksin,
acı çekmekten küçülecek yüreğin,
bir serçenin yüreği kadar,
yinede koca sevdanı sığdırabileceksin,
canının, en içine,
boşa konuşmuyorum ya ;
sevmek zor zanaat üstad…
ihanetlere, görmezden gelmelere alışacaksın,
o seni hiç bir şey saysa da,
sen onu ‘herşeyin’ sayacaksın,
canı yanmasın diye,
kendi canını ellerinle yakacaksın,
kıymetini bilmese de,
kabulümsün deyip, gözlerine bakacaksın,
anlatıyorum ya işte ;
sevmek zor zanaat üstad…
ömrün boyu onu unutamayacaksın,
hep yüreğinin en içinde olacak kara sevdası,
yanacaksın, ağlayacaksın, kanayacaksın,
ama yine de pes etmeyeceksin,
vazgeçmeyeceksin, sevdandan,
çok uzattım, biliyorum, özür dilerim,
ama ne yaparsın, yaşadım üstad,
isterim ki, seninde canın yanmasın ;
Çünkü ; gerçekten sevmek çok zor zanaat…
Sezen Günse
Ay utandım şimdi..Ve Şapkamı elime alıp, önlerinde saygıyla eğiliyorum..
Ve herkwste yazamaz mesela suan 11 kisi bir araya gelmis yazamiyor yazdiklati tek sey sapiklik yalan dolan paragozluk cok yazik cokk
yine içten kalemini konuşturmuşsun önün yönün
açık olsun ve buda benden[Sevmeyi bilmeyene sevmeyi öğretemezsin]sevgimle kal Gülay‘cım…
Teşekkür ederim özgür teyzecim..sevgi ve saygı bizden..
Ooo diyecek söz yok bu muhteşem yazıya, çok çok güzel yazmışsın Gülay abla 🙂 yüreğine sağlık, çok teşekkür ederim ablacım 🙂 ben de bu şiiri buraya bırakıyorum ve gidiyorum..
Ben seni sevmenin
Zayıflığında güçlendim
Saatler mahçuptu sevda yarışımda
Yelkovanın hızına yetişemiyor
Zavallı akrep
Yelkovan hızla koşup döne dursun,saatteki çemberi
Akrep bir arpa boyu yol alamıyor bu zaman yarışında
Sevdam açık ara öndeydi saliselerle
Aşk denen zorlu mesafelerde …
Ay çok teşekkür ederim, su damlası..sanırım herkesin şiirlikleri gaza geldi bu gün…ve çok mutlu oldum eşlik etmenize..
Gülay’cığım yazılarını çok özlemişim. Eline,yüreğine sağlık. Bunca işin gücün arasında yazmışsın. Teşekkür ederim canım arkadaşım. Öpüyorum çok.
Teşekkür ederim demetcim, sizleri mutlu etmek, benide mutlu hissettiriyor..